Uitbuiting

Wie denkt, dat alleen in Saoedi Arabië Aziatische meisjes uitgebuit worden in de huishouding, heeft het mis. Dat gebeurt blijkbaar ook in Nederland, getuige de volgende zaak, die zich enige maanden geleden afspeelde bij het Gerechtshof in Den Haag, dat zich moest buigen over de vraag of hier Nederlands of Indiaas recht van toepassing was.

In december 1999 was werkneemster als ‘dienstmeisje’ voor een in Nederland wonend Indiaas stel naar Nederland gekomen. Afgesproken was dat zij tegen een zekere vergoeding (hoe hoog was niet bepaald) zou komen helpen in de huishouding en bij de opvang en verzorging van de kinderen. Zij zou onderwijs in Nederland mogen volgen. De praktijk wees uit, dat zij excessief lange werkdagen moest maken, waarbij zij op ieder willekeurig moment inzetbaar moest zijn. Uiteindelijk heeft zij nimmer enig loon ontvangen Op enig moment stelt zij een loonvordering in. Op grond van het feit, dat zij in/binnen Indiase sferen haar werk moest verrichten, werd eerst door de kantonrechter geoordeeld, dat Indiaas recht van toepassing was. In hoger beroep was het hof evenwel van mening, dat Nederlands recht van toepassing was en kende de loonvordering voor 40 uur per week toe (hoewel zij zo’n 80 uur per week moest werken), waarop de kosten van kost en inwoning in mindering gebracht moesten worden.

Een treurige zaak, waarbij het niet echt ging over de omstandigheden waaronder zij moest werken, maar meer over de vraag welk recht van toepassing is. Daarbij wordt dan gewoonlijk gekeken naar de plaats waar het werk uitgevoerd wordt en of de arbeidsovereenkomst nauwe verbondenheid vertoont met een ander land.

Mr J. (Hanneke) van Haarlem