27 februari 2020
Het einde van de winter nadert en de lente nadert gestaag. Nog even en dan is het zover. Voor velen is dit het moment om te beginnen met de planning van de vakantie. Vooral reizen naar verre bestemmingen zoals Azië, Afrika en Zuid- en Midden-Amerika vereisen de nodige voorbereiding. Als mensen reizen met kinderen van een ander of zonder de andere ouder (met gezag), komt hier bovenop dat zij een toestemmingsverklaring van de “thuisblijvende” ouder(s) nodig hebben. Dit kan problemen opleveren. Met de verspreiding van het coronavirus wellicht vaker dan voorheen.
Al eerder schreef ik hoe het verkrijgen van zo’n toestemming in zijn werk gaat en wat daar voor nodig is. Het komt voor dat een thuisblijvende ouder niet wil meewerken aan het verlenen van toestemming. Reden hiervoor kan zijn dat de plaats van bestemming in de ogen van de thuisblijvende ouder een veiligheidsrisico voor het kind met zich meebrengt. Dan is het van belang tijdig actie te ondernemen wil men voorkomen dat de vakantie niet door kan gaan.
Procedure
Wanneer de andere ouder geen toestemming verleent is het mogelijk om aan de rechter vervangende toestemming te vragen. In zo’n zaak zal de rechter altijd een belangenafweging maken. Zo ook in deze zaak waarin de vrouw met haar kind een groepsreis naar Israël wilde maken. De vader was van mening dat de reis niet veilig was.
Oordeel van de rechter
Het ministerie van Buitenlandse Zaken had voor de gebieden waar de reis in Israël plaats zou vinden geen negatief reisadvies afgegeven, wel golden voor Israël algemene waarschuwingen. Uiteindelijk heeft de rechter in deze zaak vervangende toestemming gegeven en kon de reis van moeder met het kind doorgaan.
Voor de rechter speelde met name mee dat geen negatief reisadvies was afgegeven en dat sprake was van een georganiseerde groepsreis. De rechter meende dat verwacht mag worden dat de organisatoren van een dergelijke reis bekend zijn met het land, eventuele risico’s en dat zij de reizigers daarin kunnen begeleiden.
Juridische Tip
Omdat een procedure bij de rechter enige tijd in beslag kan nemen is het belangrijk tijdig te vragen om toestemming voor een vakantie. Indien de andere ouder dan weigert is er nog tijd om vervangende toestemming aan de rechter te vragen. Daarnaast is het aan te raden om te allen tijde het reisadvies van het ministerie van Buitenlandse Zaken na te kijken. Deze adviezen zijn erg accuraat en geven een goed beeld van de mogelijke risico’s voor de bestemming.
mr Anneloes van Tuijn