Gedeeltelijk ontslag? Gedeeltelijke transitievergoeding!

Wanneer een arbeidsverhouding tussen werkgever en werknemer na twee of meer dienstjaren stopt door ontslag of niet-verlenging van de arbeidsovereenkomst,  is de werkgever aan de werknemer de transitievergoeding verschuldigd. De hoogte daarvan wordt bepaald door de laatste loonafspraak.

Tot voor kort was deze vergoeding alleen verschuldigd wanneer het dienstverband volledig beëindigd werd, maar recent heeft de Hoge Raad uitgemaakt, dat ook een gedeeltelijke transitievergoeding verschuldigd kan zijn.

In die casus was werkneemster al sinds 1980 in dienst bij de werkgever. In november 2013 raakte zij arbeidsongeschikt, wat uiteindelijk leidde tot een arbeidsongeschiktheidspercentage van 45%. Partijen spraken af, dat de werkneemster de resterende tijd zou blijven werken. Het dienstverband werd opgezegd en er werd een nieuw contract voor minder uren getekend.

Omdat het oude contract beëindigd werd was werkneemster van mening dat zij recht had op de transitievergoeding of in ieder geval een deel  daarvan voor de uren die ze nu niet meer kon werken. De werkgever stelde zich op het standpunt, dat het eigenlijk een wijziging van het bestaande contract betrof en zij derhalve geen transitievergoeding verschuldigd was. Uiteindelijk hebben partijen dit geschil aan de rechter voorgelegd. De rechter in eerste aanleg oordeelde dat een gedeeltelijke vergoeding verschuldigd was. Vervolgens heeft het Hof in hoger beroep de werkgever in het gelijk gesteld, omdat feitelijk alleen de arbeidsvoorwaarden veranderd waren.

Uiteindelijk is het geschil voorgelegd aan de Hoge Raad. De Hoge Raad oordeelde niet zozeer over het feit of de overeenkomst wel of niet opgezegd was, maar zij was van mening dat de uitleg vooral zit in het feit dat werkneemster bij een beëindiging  van het nieuwe dienstverband een aanzienlijk lagere transitievergoeding zou krijgen dan bij beëindiging van het oude dienstverband  omdat ze nu minder arbeidsuren maakt. Dit vond de Hoge Raad niet wenselijk, aangezien de werknemer dan een deel van de transitievergoeding misloopt bij een latere beëindiging. De Hoge Raad kende daarom een gedeeltelijke transitievergoeding toe voor het gedeelte van de uren dat werkneemster verloren is.

Aan die toekenning worden wel voorwaarden verbonden. Zo moet er sprake zijn van een structurele vermindering in uren en moeten de omstandigheden die deze mindering veroorzaakt hebben buiten de macht van de werknemer liggen. Zit u zelf in een soortgelijke situatie of vraagt u zich af of u ook recht heeft op een gedeeltelijke transitievergoeding? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.

Hanneke van Haarlem